Limahl - Don`t Suppose 1984

Christopher Hamill przyszedł na swiat 19 grudnia 1958 roku w Wigan ( Lancashire) w Wielkiej Brytanii. Tam też dorastał w towarzystwie siostry i dwóch braci. Już od najmłodszych lat wykazywał pasję do spiewania, do czternastego roku życia odnosił już szkolne sukcesy w konkursowych współzawodnictwach wokalnych.
Bezposrednio po ukonczeniu szkoły przeniósł się do Londynu, tu jednak ciężko mu było jakkolwiek zahaczyc się o występy na estradzie poprockowej. Imał się więc różnych zajęc: pracował jako barman, fryzjer, w teatrze - tu wystąpił w paru sztukach i musicalach.
Znany był tamtejszym bywalcom także z występów w zespolikach: Brooks, Kris, Crosswords.

Rok 1980 to rok wydania jego pierwszej piosenki na minipłytce - ,,It`s Christmas", w 1981 - był to utwór ,,Angel" - obydwa utwory wydane pod jego prawdziwym imieniem i nazwiskiem - Chris Hamill.
Obydwie piosenki jednak nie odniosały wielkiego powodzenia, w czasach terazniejszych są to rarytasy dla zbieraczy ciekawostek z tamtego okresu.

W roku 1981 umiescił ogłoszenie w Melody Maker -w pismie tym umieszczało swoje ogłoszenia wielu muzyków - według żródła, którym się posiłkuję ( Razem z 1984 roku) brzmiało mniej więcej tak:
,,Dobrze wyglądający, utalentowany wokalista poszukuje muzyków, z którymi pragnie odnieść sukces. "

Miał wtedy 21 lat i był gotów znależc grupę, za pomocą której mógłby zrealizowac swoje marzenia. ,,Zamiast zbierac ludzi do grupy samodzielnie, wolałem dac ogłoszenie do prasy, ponieważ wtedy łatwo było znalezc tą drogą pełnoetatowych muzyków." - mówi.

Na ogłoszenie odpowiedziała nie odnosząca żadnych sukcesów grupa Art Nouveau - od pierwszego spotkania postanowiono całkowicie przekształcic się w inną grupę - zarówno w wyglądzie, jak i w wykonywaniu gatunku muzyki.

Na pierwszy ogien poszła zmiana nazwy na Kajagoogoo - ,,Nie oznacza ona nic, po prostu wzięlismy to słowo z ,,mowy" gaworzącego dziecka" . - wspomina o tej nazwie także w niemieckim show ( 17.04.2001) Christopher.
Chris Hamill, któremu podobała się pozycja bycia frontmanem tego zespołu także postanowił się przeobrazic - odczytał wtedy swoje nazwisko ,,od konca" - Llimah.
,,Brzmiało to troszkę dziwacznie i nietypowo, ale jeden z członków grupy doradził mi , by przestawic to pierwsze L na koniec. Wtedy to brzmiało naprawdę nieżle".

Przeobrażenie dotyczyło także wyglądu, oraz zmiany stylu muzyki, jaki do tej pory grał Art Nouveau. Zespół postawił na muzykę pop, po skomponowaniu utworów ( m. innymi Too Shy) wysłali tasmy demo do rozmaitych wytwórni w Londynie.
Niestety, odpowiedzi było niewiele, a wrecz bardzo mało, przeważnie odmownych - Limahl postawił wtedy wszystko na jedną kartę - postanowił się poswięcic dla kariery i zrezygnowac z dotychczasowej pracy.

Niesamowity zbieg okolicznosci postawił przed nim Nicka Rhodesa z popularnej już w tym czasie grupy Duran Duran, który po rozmowie z Limahlem wziął tasmy demo, by przedstawic je swojemu ,,bossowi":)
Wytwórnia EMI, która poprzednio odrzuciła te same nagrania demo, po zobaczeniu nalepki oznaczonej ,,Rhodes" i ,,Duran Duran" na tasmie - z innym podejsciem zwróciła uwagę na ten materiał.
Efekt był taki, że producent Colin Thurston wziął Kajagoogoo do studia by nagrali pierwszy album - White Feathers.

EMI bardzo profesjonalnie wypromował zespół - wiele reklam nowego albumu, nawet wykupione po dwie strony w pismach dla młodzieży typu ,,Bravo" czy ,,PopRocky", oraz częste występy w telewizji - to wszystko toczyło się w oszałamiającym tempie.



Ich tournee po swiecie i promocja albumu to był początek konca przygody Limahla z Kajagoogoo.
Ostatnim takim koncertem, po którym było już tylko gorzej był występ w Finlandii w sierpniu 1983 roku ( 44.000 widzów ).
Następnego dnia po tym koncercie Limahl odebrał telefon z niemiłą wiadomoscią: ,,Na spotkaniu zespołu , wszyscy zebrani tutaj - postanowilismy kontynuowac karierę zespołu bez Ciebie".

W momencie, gdy Limahl przygotowywał utwory na drugi album i planował dalszą przyszłosc zespołu, ta decyzja pozostałych członków o ,,pozbyciu się go z grupy" wywołała falę spekulacji i domysłów, jak to było naprawdę. Wtedy wszyscy w branży mówili ,,Limahl wyrzucony z zespołu, ale dlaczego"?

Limahl wspomina teraz:
Wtedy, gdy odbywalismy tournee i zdobywalismy fanów w całej Europie, nadszedł ten koncert w Finlandii. W następnym dniu zadzwonili do mnie z powiadomieniem, że mnie zwolnili! W pierwszej chwili zaniemówiłem, a potem dodałem - Jakim prawem? Zwolniono mnie z grupy, a nie powiedzieli mi tego nawet prosto w oczy, lecz w dodatku zrobili to przez telefon!"

Grupa Kajagoogoo ma swoje zdanie na ten temat ( przypominam, że to są cytaty z pisma Razem o tej grupie z `84 - , jak podaje - jest to przetłumaczony tekst z New Musical Express) - Nick Beggs powiedział, że ,,mieli dosyc Limahla, ponieważ dla fanów liczył się tylko on, a nie my - jako cały zespół. Teraz cała czwórka bez wyjątku może stac w pełnym swietle na scenie".

Następnie w konfrontacji Limahla z zespołem ( już nie przez telefon :>) doszło do ostrej wymiany zdan, Limahl zażądał pieniędzy za swoje utwory, było dużo twardych słów, po czym zakonczył się związek artysty z tym zespołem.

Kajagoogoo działało nadal, my jednak skupimy się na Limahlu, ponieważ o nim tu dzis mówimy.
Piosenkarz pozostał nadal w wytwórni EMI. Pierwszy solowy singel - Only for Love odniósł dosc wysokie notowania na listach, w Japonii utwór był najczęsciej przedstawianą piosenką w radio. Następny utwór - Too Much Trouble nie był już tak ,,rozchwytywany" i szybko wypadł z obiegu radiowych prezenterów.
Pierwsza płyta Don`t Suppose ukazała się jeszcze przed nagraniem popularnego ,,Neverending Story" - dlatego wczesne wydania vinylowe zamiast niej zawierają utwór The Greenhouse Effect, następna edycja już miała Neverending...

W roku 1984 Limahl był na prestiżowym festiwalu Tokyo Music Festival w sali Budokan. Na tej imprezie spotkał się z Giorgio Moroderem - legendarnym producentem, który aktualnie pracował jeszcze nad soundtrackiem do filmu ,,Neverending Story" ( Nie koncząca się historia ). Wtedy zapytał się Limahla, czy nie zaspiewał by do jednej z jego kompozycji instrumentalnej.

Giorgio Moroder: ,,Zupełnie nie tego się spodziewałem. Chciałem po prostu skonczyc pracę nad tym soundtrackiem, dla mnie zupełnym zaskoczeniem okazała się popularnosc tej jedynej piosenki która była numerem jeden w ponad dwunastu krajach."

Limahl stał się bożyszczem nastolatek, magazyny muzyczne i pisma dla młodzieży chętnie umieszczały jego na okładkach swoich gazet ( vide: Bravo - co drugi numer:)) - dzięki temu przyczyniając się do większej sprzedaży tych czasopism. Mimowolnie dla Limahla utwór Giorgio Morodera stał się jego ,,wizytówką", osoby nie znające szczegółowej historii tamtych lat i nagran przylepiają mu łatę ,,One-Hit Wonder", co moim zdaniem jest lekko niesprawiedliwe.

Mam nadzieję, że dogrzebałem się do jak najbardziej wiarygodnych opowiadan, bowiem każda gazeta przedstawiała Limahla i ten zespół inaczej - sam padłem ,,ofiarą" tekstu z plotkarskiego BRAVO , które wówczas podało, że dyskusja o pozbyciu się Limahla z zespołu toczyła się, gdy ten przebywał w Japonii ...

Za wykopaliska archiwalne dziękuję Januszowi, żródła : Bravo, NME, Razem, Panorama.

Zapraszam także na PIERWSZĄ POLSKĄ STRONĘ O LIMAHLU, stworzoną przez Sonię - miesci się ona pod tym adresem: http://limahl.one.pl/


LIMAHL - Don`t Suppose Album

1. Don`t Suppose
2.That Special Something
3.Your Love
4.Too Much Trouble
5.Neverending Story
6.Only For Love
7.I Was A Fool
8.The Waiting Game
9.Tar Beach
10.Oh,Girl
11.Too Much Trouble lovers heartbeat mix
12.Neverending story 12"mix
13.Onlu For Love 12" mix when she moves in close mix
14.Tar Beach the city blues mix
15.OTT (Over the top)
16.Too much trouble (you`ve bee...)
17.Only for love 12"mix
18.Too much trouble 12" mix