Icehouse - Measure For Measure (Bonus Tracks)

Idzie zima, pora budować igloo...

Australijska formacja, zaszokowana faktem, że oto nie ma prawa mieć cokolwiek wspólnego z kwiatami, postanowiła na znak protestu zbudować domek ze śniegu. Pod przywództwem Iva Davies`a formacja Icehouse zarzuciła nas na początku kariery niezłymi nagraniami. Jeszcze jako Flowers w latach 1978 i 1979 dawali sporo dobrych koncertów w Stage Door, Bondi Lifesaver czy Manly Vale Hotel Royal Antler. Dzisiaj wielu starszych fanów Icehouse wspomina tamte koncerty jako jedne z najlepszych. Flowers przez długi czas nie mieli własnych piosenek. Ich repertuar składał się z utworów wylansowanych przez T-Rex, Lou Reed`a, The Beatles, Kinks oraz Easybeats. Zestaw klasyków rocka został z czasem zdominowany przez kompozycje napisane głównie przez Iva, oraz we współpracy z klawiszowcem Michaelem Hoste.

Iva Davies muzyczną karierę rozpoczął jako nastolatek. Studiował naukę gry na oboju w The National Training ABC Orchestra należącej do szkoły New South Wales Conservatorium Of Music. Pierwsze szlify w muzyce popularnej rozpoczął w zespole Lucyfields, grającym muzykę folk na początku lat siedemdziesiątych. Było to w okresie jego ostatnich lat pobytu w szkole, a doświadczenie zdobyte w Lucyfields miało istotne znaczenie. W zespole był jedynie pionkiem - nie był liderem, ani nawet głównym pisarzem tekstów. Jednak od tego momentu zaczynał rozwijać swoje umiejętności, które zaowocowały już w latach popularności Icehouse. W roku 1975 podpisał umowę z RCA, dzięki której wydane zostały dwa single utrzymane w stylu glam-pop: ,,Leading Lady/Gonna Give You All My Love" (jako Iva Davies), oraz ,,Back To California/I Can`t Reach You"(jako Iva Davies and Afghan).

Wraz z nadejściem punka i new wave około roku 1977, Davies nabył gitarę elektryczną i założył grupę pod ironicznie brzmiącą nazwą Flowers. Milutka nazwa celowo wprowadzała w błąd, zespół tak naprawdę grał w szybkim tempie piosenki Davida Bowie, Kinks a nawet Sex Pistols. Słuchacze zaczęli w końcu nazywać Flowers ,,punkową szafą grającą".

W międzyczasie Iva Davies wciąż tworzył własne piosenki, które doczekały się swojej publikacji w roku 1980. Muzyka została złagodzona i utrzymana w ówcześnie popularnym stylu syntezatorowego popu. Zespół wkrótce zmienia nazwę na Icehouse i pod tą nazwą rozpoczyna tournee w Anglii, USA oraz Kanadzie.

Formacja wydała w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych płyty Icehouse (1980), Primitive Man (1982) oraz Sidewalk (1984). Trzy niezłe pozycje, choć wielu zarzucało im brak oryginalności i naśladownictwo niektórych zespołów z Wielkiej Brytanii. Po Sidewalk nadszedł czas na czwartą płytę.
Przy tworzeniu Measure For Measure, zespół pracował bardzo ciężko zarówno przy jej produkcji jak i w ramach promocji ,,na żywo". Iva i reszta byli nieco rozczarowani, że ta płyta nie otrzymała większej akceptacji u słuchaczy. Według notowań sprzedaży w Australii, album wcale nie okazał się lepszy od wydanej w roku 1984 płyty Sidewalk (obydwa albumy zajęły pozycję 8 na liście).
Singel pilotujący Measure For Measure zatytułowany No Promises został wydany w Australii około sześć miesięcy przed ukazaniem się dużej płyty i zajął kiepską, 30 pozycję w notowaniach.
W Stanach także obyło się bez fanfar. Sześć tygodni po wydaniu płyta ostatecznie zajęła na liście Billboard miejsce 55.
Po tym, jak Iva Davies zaśpiewał Hey Little Girl, jego głos już na zawsze będzie mi się kojarzył z Bryanem Ferry. Także na Measure For Measure postać byłego wokalisty Roxy Music jest obecna. Do głosu dochodzi tu także inna ,,kultowa" osobowość zaprzyjażniona z zespołem - David Bowie, a w pewnym momencie słyszymy nawet... brzmienie Simple Minds! (Cross the Border).
Nie mogę się pozbyć wrażenia, że duch Flowers i piosenki które grali na przełomie lat 1978 - 79 podążały za grupą przez cały czas, odciskając swoje piętno nawet na tej płycie.Osobiście uważam ją za wartą przesłuchania, polecam szczególnie dla pięknego Angel Street.

1. Paradise
2. No Promises
3. Mr. Big
4. Angel Street
5. Flame
6. Regular Boys
7. Cross the Border
8. Spanish Gold
9. Lucky Me
10. Baby Youre So Strange
11. Too Late Now
12. Into the Wild
13. Just a Word (Bonus Track)
14. Perfect Crime (Bonus Track)
15. Flame (Live) (Bonus Track)
16. No Promises (Live) (Bonus Track)
17. Sister (Live) (Bonus Track)

Note: the last seconds composition ,, Sister "skips! - ROb.

http://www.sendspace.pl/file/28iE6Wco